Zjawiska rozerwań pływowych (TDE) to jeden z niewielu sposobów na zbadanie właściwości centralnych czarnych dziur, zatem ważne jest, aby dowiedzieć się więcej o mechanizmach częściowych TDE.

Maksimum Kwadrantydów przypada na poranek z 3 na 4 stycznia. Ponieważ północna część Wolarza (miejsce na niebie, gdzie kiedyś wyróżniono gwiazdozbiór Kwadrantu) nie góruje w zenicie, realna liczba meteorów może wynieść 25-30 na godzinę, czyli około 1 na 2 minuty.

Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie zawarła porozumienie o współpracy z firmą Orbital Space ze Zjednoczonych Emiratów Arabskich. Umowa umożliwia studentom z Krakowa m.in. rozwijanie oraz testowanie urządzenia Lunaris, służącego do badania interakcji wybranych materiałów i powłok z pyłem księżycowym – regolitem.

Sieć DSN zapewniła najważniejsze usługi telekomunikacyjne i nawigacyjne dla dziesiątek misji kosmicznych. Obecnie jest modernizowana, aby wspierać dziesiątki kolejnych.

Nowy Rok zaczyna się od panowania Jowisza na wieczornym niebie. A gdy dołącza doń Księżyc, mamy efektowną koniunkcję. Do kilku takich dojdzie na zimowym niebie A.D. 2024. Z nastaniem wiosny do tej pary dołączy "wybuchowa" kometa 12P/Pons-Brooks. Być może obiekt będzie widoczny nawet gołym okiem, ale najpewniej nie przebije atrakcyjnością komety C/2023 A3 (Tsuchinshan-ATLAS) zapowiadanej jako hit październikowych wieczorów. Po drodze czeka nas letni "szał niebieskich ciał", zakrycie Plejad i Saturna przez Księżyc, a także zorze polarne nad Polską - będzie się działo! Zapraszamy na przegląd najciekawszych zjawisk na niebie gwiaździstym w 2024 roku.

Odkryto dowody na powstawanie ciężkich pierwiastków w procesach r z połączenia gwiazd neutronowych w galaktykach karłowatych.

Wyobraź sobie, że wyruszasz w wieloletnią podróż na Marsa, mając wizję monotonnej diety składającej się z mdłych, paczkowanych posiłków... Agencje kosmiczne, które planują dłuższe misje, zmagają się z wyzwaniem, jak najlepiej karmić astronautów i odnoszą na tym polu sukcesy. Niedawno naukowcy ogłosili opracowanie optymalnego „kosmicznego posiłku”. Jest nim smaczna sałatka wegetariańska, która składa się ze świeżych składników, które można uprawiać w kosmosie i które zaspokajają potrzeby żywieniowe astronautów płci męskiej.

Gdy łazik marsjański Curiosity nie jest w ruchu, całkiem dobrze sprawdza się jako zegar słoneczny, co widać na dwóch czarno-białych filmach nagranych 8 listopada 2023 roku. Łazik NASA uchwycił swój cień przesuwający się po powierzchni Marsa za pomocą kamer Hazcams.

Z końcem 2023 roku sonda Juno wykonała najbliższy przelot obok księżyca Jowisza Io od ponad 20 lat. Po zbliżeniu się na odległość około 1500 kilometrów do powierzchni najbardziej wulkanicznego globu w Układzie Słonecznym jej instrumenty powinny wygenerować ogromną ilość danych.

Najtwardszym materiałem we Wszechświecie nie jest grafen, sieć pająka ani diament. Jest nim krystaliczna skorupa gwiazdy neutronowej. Jej łyżeczka od herbaty ważyłaby około 5 ton, gdyby ją ściągnąć na powierzchnię Ziemi. W najnowszej publikacji astronomowie dostosowali modele dynamiki płynów, aby zasymulować tą egzotyczną materię.

Zespół naukowców opracował katalog 294 pulsarów gamma, oraz 34 kandydatów, którzy czekają na potwierdzenie.

Zapraszamy do przeczytania ostatniego w tym roku opowiadania science-fiction nadesłanego na konkurs literacki Uranii „Fantasia Copernicana”, który został zamknięty w dniu dzisiejszym, oraz do zapoznania się z postacią Autorki.

Za chwilę kolejny raz powitamy Nowy Rok, w którym będziemy mogli obserwować nieboskłon, a na nim wszystko będzie przebiegało według niezwykle ciekawego splotu praw astronomii z matematyką i fizyką, znanych ludzkości – lepiej lub gorzej – od stuleci. Czekają nas w tym przestępnym roku, zjawiska okresowe i niespodziewane. Tych drugich, często najciekawszych i wywołujących u mieszkańców Ziemi wiele emocji, często nie potrafimy wcześniej przewidzieć.

W tym roku naukowcy dodali wiele fascynujących nowych światów do wciąż powiększającego się katalogu ponad 5000 planet pozasłonecznych. Wśród nich są planety, jakich nigdy wcześniej nie widzieliśmy – oto najciekawsze z nich.

Choć w mijającym roku w astronomii i astronautce działo się wiele, jednym z ciekawszych tematów były na pewno planetoidy. Udało się odkryć na ich temat całkiem sporo.

Migotliwe zorze polarne są typowe dla miejsc położonych na dalekiej północy, w tym Skandynawii i północnej Kanady. Na naszej półkuli dłuższe noce jesienne i zimowe sprzyjają obserwacji większej ilości zórz. W 2023 roku zjawisko to było często widoczne także w miejscach wysuniętych znacznie dalej na południe, w tym w Polsce, ale także nad Czechami, Węgrami, a nawet północnymi Włochami.

Supernowe – eksplozje gwiazd jasne jak cała galaktyka – fascynują nas od niepamiętnych czasów. Jednak pewnego rodzaju supernowych, mianowicie tych ubogich w wodór, jest więcej, niż astrofizycy są w stanie wyjaśnić.

Mijający 2023 roku był znakomity dla astronomii. Naukowcy zbadali najjaśniejszy znany rozbłysk gamma, modelowali najtwardszą materię we Wszechświecie, ogłosili pierwsze przekonujące dowody na istnienie tła fal grawitacyjnych. Ponieważ rok 2023 kończy się, więc na portalu Amerykańskiego Towarzystwa Astronomicznego AAS Nova podsumowano go, publikując listę dziesięciu najczęściej czytanych wiadomości według rosnącej oglądalności.

Znaleziono silne dowody obserwacyjne na istnienie wielu trybów częstotliwości fal grawitacyjnych podczas łączenia się czarnych dziur.

Teleskop Webba ujawnił kolejne kosmiczne tajemnice – zaobserwował młode obiekty gwiazdowe YSO (skrót z j.ang. Young Stallar Objects) w Galaktyce Trójkąta, zwanej też M33. To jest pierwsza w historii obserwacja indywidualnych YSO w odległości aż 2,7 miliona l.św. – w Lokalnej Grupie Galaktyk, ale bardzo daleko poza Drogą Mleczną i Obłokami Magellana.